Մեդիտացիայի մասին կարելի է կարդալ բազմաթիւ յօդուածներ եւ գրքեր։ Սակայն դրա ընթացքի մասին պատմող, առաւել եւս վիզուալ ներկայացնող նիւթեր գրեթե չկան։
Այս կարճամետրաժ ֆիլմում ներկայացուած է իմ անձնական փորձառութիւնը եւ պատկերացումները մեդիտացիայի մասին։
Խնդիրների մասին
Երբեմն խնդիրները կուտակուում են իրար գլխի։ Ոչ թե էն պատճառով, որ ժամանակին չես լուծել, այլ ուղղակի զուգադիպել են։
Դրա համար ես ներողամիտ եմ խնդիրների հանդէպ։ Մէկ ա իրանք երկար կեանք չունեն, երբեմն թիթեռից էլ կարճ են ապրում։
Իսկ յետոյ, երբ աւելի հեռուից ես նայում, տեսնում ես դրանից իրական չափը։ Պարզուում ա, որ խնդիրները միշտ աւելի մեծ են թուում, երբ դրանց մէջ ես։ Մարդկային տրամաբանութիւն ա, որ ենթադրում ա, որ կարելի ա միայն մեծ բանի մէջ լինել։
Ես կասէի մարդկային սովորութիւն ա, ամէն ինչին մէջից նայել։ Նոյնիսկ սեփական մարմնին։ Մեզ ասում են, որ մենք մարմնի մէջ ենք, բայց եթե իմ մարմինը բացէք, ինձ չէք տեսնի ներսում։ Ես ոչ մարմնի մէջ եմ ոչ մտքերի։ Իսկ դրսում խնդիրներ չկան։
Գլասինատոր
Գագան շատ էր սիրում Էնդրու Քարսոնի ստեղծած գլասինատորները։ Ամէն անգամ կասկադի մօտով անցնելիս համոզում էր բարձրանանք դրանց մօտ նայելու։ Մտածեցի միգուցէ կարողանամ գտնել նման խաղալիք եւ նուիրել նրան։ Բայց նման բան չգտայ։
Յիշեցի, որ պատանեկութեան տարիներին մետաղական կոնստրուկտոր ունէի, որով լինում էր ամէն բան պատրաստել։ Վերջին անգամ դրանով հաւաքել էի ռոբոտի մարմին, մէջը դրել փոքր մագնիտաֆոն իսկ ոտքերին ամրացրել անուաւոր շարժիչ։ Երկար տարիներ հպարտանում էի դրանով, մինչեւ հոգնեցի տեսքից եւ որոշեցի պահել դարակում։ Մի օր էլ վերջնական քանդեցի, դարակում տեղ ազատելու համար։
Մետաղական կոնստրուկտորը ամենալաւ բանն է, ինչ կարելի է նուիրել ամէն տարիքի մարդու։ Զի սահմանափակուած չէ որեւէ բարդութեան բան պատրաստելու համար, միեւնոյն ժամանակ գեղեցիկ՝ իր մետաղեայ տեսքով։
Որոշեցի ինքս «գլասինատոր» ստեղծել դրանով եւ նուիրել։
Դա պէտք է լինէր՝
- քամուց տարբեր կողմեր պտտուող,
- ամուր, չքանդուող,
- գոյնզգոյն ու գեղեցիկ,
- թեթեւ,
- կազմուած ունեցածս բաղադրիչներից
Հաւաքելու ընթացքում մի քանի անգամ քանդեցի եւ փոխեցի տրամաբանութիւնը։ Վերջնական տեսքը ստանալու համար պակասում էր միայն օդի գլանները։ Մտածում էի ապակուց պատրաստել, որ նման լինի գլասինատորի, սակայն փոքր խաղալիքի համար ապակին ծանր կը լինէր։ Պլաստիկը նոյնպէս իմ սրտով չէր։ Որոշեցի զանգակներ գնել տարբեր չափի եւ գոյնի եւ օգտագործել որպէս գլան։
Գագային շաաաաաատ դուր եկաւ նուէրը։
Սիրոյ մասին
Վերջերս ես հասկացայ եւ վերիմաստաւորեցի «սէր» բառը։ Պարզեցի որ շատերին եմ սիրում՝ ընկերներիս, հարազատներիս, ընկերուհուս եւ նոյնիսկ անծանօթ մարդկանց
Հարցը, որը ինձ ստիպեց մտածել այդ մասին սա էր՝ «ինչպէ՞ս ես արտայայտում քո սէրը»։ Թուում էր թե շատ պարզ հարց է ու գրեթե ունեմ պատասխան, բայց չկարողացայ բացատրել։ Օգնութեան դիմեցի արհեստական բանականութեանը, որն էլ խորհուրդ տուեց կարդալ «Սիրոյ 5 լեզուները» գիրքը։ Հեղինակը առանձնացրել էր 5 ձեւ որոնցով մարդիկ արտայայտում են իրենց սէրը՝
- Ժամանակ տրամադրելով
- Օգնելով
- Նուէրներով
- Բառերով
- Հպումներով
Հաւանաբար սոցիալական հմտութիւններ ունեցող մարդիկ տիրապետում են այդ 5 լեզուներին, կամ առանց գիտակցելու զգում դրանք։ Բայց ես երբեք չեմ փայլել իմ սոցիալական հմտութիւններով։ Ինձ շրջապատող մարդիկ արտայայտել են իրենց սէրը բառերով, հպումներով եւ նուէրներով։ Ինչը ամենեւին հասկանալի չի եղել ինձ համար։ Արդիւնքում ես խորքային համոզմունք եմ ձեռք բերել, որ չգիտեմ սիրել։
Հետահայաց վերլուծելով կեանքս, մանկութիւնս եւ անպատասխան թողածս հարցը, հասկացայ, որ իմ սիրոյ լեզուն եղել է օգնելը եւ ժամանակ տրամադրելը։ Ինձ համար կարեւոր չեն եղել բառերը կամ նուէրները, երբ մարդը ժամանակ չունէր ինձ համար եւ ինքս էլ այդպէս եմ արտայայտել իմ սէրը։
Հիմա ես գիտեմ, որ մարդիկ աւելի տարբեր են քան թուում էր։ Եւ գիտեմ, որ գիտեմ սիրել։
Երբ սիրես ձմեռը
Երբ սիրես ձմեռը
Կը սիրես մարդկանց,
Որ համ սպիտակ են
Համ սառը ու թաց։
Որ երկնքում են
Կամ գետնի վրայ,
Բայց քո ձեռքերում
Երկար չեն մնայ։
Արագ կը հալուեն
Մօտիկ աստղերից,
Կը գնան հեռու,
Քո երազներից։
o \
o `. o
o o o \ `
-. .-.-. .---. .-.,-.,-. ..-. /
)| | `'____\' o _____\|| `
`' | |-._--.| |----.| | o
|o ||-.| ||,-. || | o
o | ||_|| |/ oo\ || |
| || || C ._)o || | o
o| || ||o|\`-/ || | ,. o
| ||_|| ,'\,\ || | _\('')
| ||o||/\ \ .: o|| | (; .)
| || |( \_\||___|| | _,.(|___)-.
| o||_|||`-`,\)----' | o
o | | ||..|.| o _ |-. _.-.
`.-.|._|_.-:|__|_|-.-' `-'.__ o
o '--`-` o - SSt
Յարաբերութիւնների մասին
Ինձ համար դժուար ա սահմանել յարաբերութիւնների տեսակները, ձեւերը, կանոնները եւ այլն։ Ես յարաբերութիւնները մի ձեւով եմ հասկանում՝ շփուելու փոխադարձ ցանկութիւն։ Բայց դա չի նշանակում, որ ինձ համար յարաբերութիւնները քմահաճոյք ա։
Քմահաճոյք – իր ախորժակին համեմատ անտրամաբան փափաք՝ որոշում, քմայք: Անկայուն կամք, որ կախված է տրամադրութիւնից։
Յարաբերութիւններ ունենալու ցանկութիւնը կամ դրա բացակայութիւնը պէտք ա լինի հիմնաւոր։ Եւ քան զի մարդն էն ա ինչ կայ ու ենթադրաբար չի կեղծում, ապա յարաբերութիւնները ժամանակի հետ խորանում են եւ ոչ հակառակը։
Ինչ վերաբերում ա յարաբերութիւնների ձեւերին ու տեսակներին, դրանք ինձ համար առարկայական չեն։ Այսինքն կապ չունի մարդը ընկեր ա, հարեւան, ծանօթ, բարեկամ, զուգընկեր թե սիրած։ Դուք ինքներդ էք որոշում ինչպէս յարաբերուել, ըստ ձեր ցանկութեան։ Նոյնիսկ պոստֆակտում կարիք չկայ սահմանել յարաբերութեան տեսակը։ Կարեւորը էն ա, որ կողմերը ցանկութիւն ունենան դրա մէջ լինելու։
Սահմանելը վատ ա նրանով, որ սահմանուած բառերի համար արդէն կան սահմանուած կանոններ։ Ու մարդը ոչ թե մտածում ա իր զգացմունքների մասին, այլ տուեալ կանոններին համապատասխանելու։
Յաճախ մարդիկ ասում են, որ սէրը առանձնայատուկ բան ա յարաբերութիւնների մէջ։ Ինձ համար սէրը միատեսակ ու միաձեւ ա (առնուազն Օքսիտոցինի եւ Էնդորֆինի մակարդակում)։ Ես սիրում եմ բոլոր մարդկանց որոնց հետ յարաբերութիւններ ունեմ։ Ի հարկէ սէրը քանակապէս կարա տարբեր լինի, ինչէս յարաբերութիւնների խորութիւնը, բայց տեսակը բոլոր դէպքերում նոյնն ա։
Ինչ վերաբերում ա սեքսին, ըստ իս դա ոչ մի կապ չունի յարաբերութիւնների հետ։ Ես յարաբերութիւնները չեմ ընտրում սեքսով պայմանաւորուած, ուղիղ հակառակը։
Ամփոփելով միտքս ուզում եմ ասել՝ չնայած բոլոր պատկերացումներին որ մարդիկ ունեն սիրոյ, սեքսի, ընկերութեան եւ այլի մասին, ինձ համար մնում ա էական միայն մի բան, արդեօք կայ փոխադարձ ցանկութիւն շփուելու թե չէ։
Հետին պլանի մարդիկ
Լուսանկարների հետին պլանում յայտնուած մարդիկ յաճախ աւելի բնական ու հետաքրքիր են քան առաջին պլանում եղածները։
Ինքնավստահութեան մասին
Յաճախ մեզ թուում ա, թե ինքնավստահութիւնը առաջանում ա մտքում որեւէ պատմութիւն կրկնելիս։ Միգուցէ այդ պատմութիւններում մենք մեզ լաւ ենք զգում կամ արժանապատիւ ենք երեւում։ Բայց նման արհեստական ինքնավստահութեան մէջ միշտ կայ վախի պատճառ։ Ի՞նչ կը լինի եթե այդ զգացումը անցնի, եթե պատմութիւնը այլ սցենարով զարգանայ կամ սկսենք կասկածել մեր ուժերի վրայ։
Բնական ինքնավստահութիւն ձեռք բերելու համար կայ ուրիշ միջոց։ Բուդդայական ուսունքը սովորեցնում ա ընդունել անորոշութիւնը, դառնալ բաց ու խոցելի։ Դա օգնում ա ազատուել աւելորդ բաներից, հնացած մտքերից եւ սովորել հանգիստ զգալ անորոշութեան մէջ։
Վերջինս հնարաւոր չէ կորցնել։
Տագնապի նեարդահոգեբանութիւնը
Ըստ հոգեբան Jeffrey Gray-ի, մեր ուղեղը ընկալում ա աշխարհը որպէս նպատակների բազմութիւն ու փորձում ա դասաւորել դրանք ըստ կարեւորութեան։
Բայց երբեմն նպատակների միջեւ առաջանում ա կոնֆլիկտ եւ ուղեղը չի կարողանում որոշել առաջնահերթութիւնը։ Էդ ժամանակ առաջանում ա վարքագծի արգելակում։ Դա նոյն արգելակումը չի ինչ վախի ժամանակ։
Օրինակ սոված առնէտը, որը միաժամանակ պանիր ա տեսնում ու կատու, չի կարողանում արագ որոշում կայացնել, զի ունենում ա համ դրական շարժառիթ՝ մօտենալու համ բացասական՝ հեռանալու։
Նման իրավիճակում, մարդու ուղեղի առաւել հին հատուածը, որ պատասխանատու ա անվտանգութեան համար, սկսում ա գեներացնել հնարաւոր բացասական ելքերը։ Ու ինչքան երկար ա տեւում էդ պրոցեսը, էնքան շատ բացասական ելքեր ա գեներացնում։ Ինչն էլ խանգարում ա ռացիոնալ որոշում կայացնել։
Իսկ աւելի երկար որոշում չկայացնելը առաջացնում ա խրոնիկ տագնապ։