Ըստ հոգեբան Jeffrey Gray-ի, մեր ուղեղը ընկալում ա աշխարհը որպէս նպատակների բազմութիւն ու փորձում ա դասաւորել դրանք ըստ կարեւորութեան։

Բայց երբեմն նպատակների միջեւ առաջանում ա կոնֆլիկտ եւ ուղեղը չի կարողանում որոշել առաջնահերթութիւնը։ Էդ ժամանակ առաջանում ա վարքագծի արգելակում։ Դա նոյն արգելակումը չի ինչ վախի ժամանակ։

Օրինակ սոված առնէտը, որը միաժամանակ պանիր ա տեսնում ու կատու, չի կարողանում արագ որոշում կայացնել, զի ունենում ա համ դրական շարժառիթ՝ մօտենալու համ բացասական՝ հեռանալու։

Նման իրավիճակում, մարդու ուղեղի առաւել հին հատուածը, որ պատասխանատու ա անվտանգութեան համար, սկսում ա գեներացնել հնարաւոր բացասական ելքերը։ Ու ինչքան երկար ա տեւում էդ պրոցեսը, էնքան շատ բացասական ելքեր ա գեներացնում։ Ինչն էլ խանգարում ա ռացիոնալ որոշում կայացնել։

Իսկ աւելի երկար որոշում չկայացնելը առաջացնում ա խրոնիկ տագնապ։