Սովետական ուղղագրությունից դասական ուղղագրության անցնելու համար անհրաժեշտ է իմանալ մի քանի կանոն՝
- «ույ»-ի փոխարեն գրվում է «ոյ»,
- «յու»-ի փոխարեն գրվում է «իւ»,
- «յա»-ի փոխարեն գրվում է «եա»,
- «ավ, եվ, իվ»-ի փոխարեն գրվում է «աւ, եւ, իւ»,
- բառամիջում ձայնավորներից առաջ լսվում է «վ» գրվում է «ու»,
- բառավերջում լսվում է «է» գրվում է «է»,
- բառավերջում «ա» եւ «ո» տառերից հետո գրվում է չարտանսանվող «յ» բացառությամբ՝ սա, դա, նա, սրա, դրա, նրա, հիմա, ապա, ահա, հա, այո, քո բառերի, հատուկ անունների եւ հրամայական բառերի,
- «կը» նախադաս բայական մասնիկը բաղաձայնից առաջ գրվում է առանձին, օրինակ՝ կը գրեմ, կը գնամ բայց կանեմ, կասեմ։
Կան նաեւ մի շարք բառեր որոնց գրությունը պետք է անգիր հիշել՝
Բառասկզբում գրվում է «յ» (կարդացվում «հ»)
յաճախ, յիշել, յետոյ, յղի, յոյս, յունիս, յստակ, յատուկ, յատակ, յաւէտ, յետ (հետք), յաջող, յաջորդ, յանկարծ, յարատեւ, յարկ, յաւերժ, յիսուն, յուսալ, յօդուած, յօրինել …
Բառամիջում գրվում է «օ»
խօսք, ծանօթ, ամօթ, կրօն, կօշիկ, մօտ, մօր, հօր (հայր), հօտ (կենդանիների բազմութիւն), պաշտօն, դրօշ, արտօնեալ, առաւօտ, կարօտ, համառօտ, հետազօտել, աղօթք, գօտի, զբօսնել, օրօր, իրօք, օրօք, հզօր, լիազօր, յօդուած, յօրինել …
Բառամիջում գրվում է «է»
գէշ, գէր, դէմ, թէյ, դէմք, մէջ, կէս, կողպէք, սէր, սէնց, հէնց, տէնց, նէնց, արդէն, արժէք, զէնք, թէժ, խէժ, ծէս, մէկ, շէնք, պէտք, տարէց, տէր, տնօրէն, գէտ (գիտակ), օրէնք, վէրք, աղէտ, վէպ, որպէս …
Բառամիջում լսվում եւ գրվում է «է» գլխավորապես այն դեպքերում երբ այդ «է»-ն կարող է հնչյունափոխվել ու դառնալ «ի», օրինակ, գէտ (գիտելիք)։
Կասկածելի թվացող բառերը կարող եք ստուգել բառարանով։